Az amerikai külügyminisztérium figyelmeztetést adott ki, mely szerint Pakisztánban egyre nagyobb az esélye egy újabb terrortámadásnak.
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν το προεκτεθέν ισχύον νομικό-θεσμικό αλλά και πολιτικό πλαίσιο του Προγράμματος, η συμμετοχή του ΔΝΤ, όπως έχει ήδη επισημανθεί από τον Μάιο του 2016, φαίνεται αναπόφευκτη. Αυτό που θα πρέπει, όμως, να επιτευχθεί είναι τουλάχιστον η ορθή κρίση από το ΔΝΤ των μέτρων που προτείνουν οι εντός-Ευρώπης δανειστές για το Ελληνικό χρέος, ώστε να διασφαλιστεί η επί της ουσίας η βιωσιμότητα του.
Τις τελευταίες ημέρες υπάρχει έντονη κινητικότητα σχετικά με την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης του 3ου (2015-2018) Ελληνικού Προγράμματος Οικονομικής Βοήθειας (‘Πρόγραμμα’). Υπήρξαν ελπίδες ότι η ολοκλήρωση θα πραγματοποιούνταν εντός Ιανουαρίου, ήτοι ότι θα υπήρχε συμφωνία στο Eurogroup στις 26.01.2017. Αυτό όμως δεν κατέστει εφικτό, εφόσον το κύριο θέμα που ακόμη εκκρεμεί είναι η συμμετοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) στο Πρόγραμμα. Για να επιτευχθεί η συμμετοχή αυτή, το ΔΝΤ απαίτησε την προκαταβολική νομοθέτηση επιπλέον μέτρων το 2017 με εφαρμογή τους από το 2019, μετά το τέλος του Προγράμματος (2018). Σημαντικότερα, όμως, το ΔΝΤ εγείρει επίσης σοβαρά θέματα σχετικά με την βιωσιμότητα του Ελληνικού χρέους.
Το ΔΝΤ συμμετέχει έως τώρα στο Πρόγραμμα μόνον ως τεχνικό σύμβουλος (κυρίως συνεισφέρει στην κατάρτιση του σχετικού Μνημονίου). Για την συμμετοχή του και με την παροχή οικονομικής βοήθειας, το ΔΝΤ έθεσε τους παρακάτω δύο όρους: ένα πακέτο δημοσιονομικών μέτρων, με έμφαση στην συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση, και σημαντική ελάφρυνση του Ελληνικού χρέους, το οποίο και το ΔΝΤ θεωρεί ότι πλέον έχει καταστεί μη βιώσιμο.
Κατ’ αρχάς, γιατί είναι απαραίτητη η συμμετοχή (είτε τεχνική είτε οικονομική) του ΔΝΤ στο Πρόγραμμα. Όσον αφορά στο νομικό-θεσμικό πλαίσιο, η συμμετοχή του ΔΝΤ σε Πρόγραμμα Οικονομικής Βοήθειας Κράτους-Μέλους της Ευρωζώνης με τεχνική και οικονομική υποστήριξη προβλέπεται στην Συνθήκη για τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ΕΜΣ – είναι ένας διεθνής οργανισμός με μέλη τα Κράτη-Μέλη της Ευρωζώνης, ο οποίος είναι επίσης ο άμεσος δανειστής της Ελλάδας στο Πρόγραμμα) αλλά και στον Κανονισμό 472/2013 της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όσον αφορά στο πλαίσιο της πολιτικής, η Ελλάδα δεσμεύθηκε να αιτηθεί τεχνική αλλά και οικονομική βοήθεια από το ΔΝΤ στην Σύνοδο των αρχηγών των Κρατών-Μελών της Ευρωζώνης τον Ιούλιο του 2015. Επίσης, και μεγάλο μέρος των υπόλοιπων Κρατών-Μελών της Ευρωζώνης, ήτοι των δανειστών μας, και κυρίως της Γερμανίας, αντιμετωπίζει, ήδη από την αρχή του Προγράμματος αλλά και μέχρι σήμερα, την συμμετοχή του ΔΝΤ στο Πρόγραμμα ως απαραίτητη προϋπόθεση για την συνέχιση παροχής οικονομικής βοήθειας.
Εν ολίγοις, η συμμετοχή του ΔΝΤ φαίνεται αναπόφευκτη, τουλάχιστον από την πλευρά των δανειστών και της Ελλάδας. Δύναται, όμως, το ΔΝΤ να συμμετέχει, δεδομένων των επιφυλάξεων που διατηρεί, και, ιδιαιτέρως, αυτή του μη βιώσιμου χρέους; Εδώ είναι χρήσιμη μια σύντομη ιστορική αναδρομή στο 1ο Πρόγραμμα της Ελλάδας και το 2010. Το ΔΝΤ, κατά την διάρκεια των διαβουλεύσεων για το 1ο Πρόγραμμα, δεν μπορούσε, όπως και τώρα, να επιβεβαιώσει την βιωσιμότητα του Ελληνικού χρέους. Όμως, οι κανονισμοί όριζαν αυτό ήταν απαραίτητη για παροχή τόσο μεγάλου ποσού όσο αυτό που απαιτούνταν για την Ελλάδα. Έτσι, το ΔΝΤ, προς αποφυγή συνεπειών «ντόμινο» (spillover) στην Ευρωζώνη και στην παγκόσμια οικονομία από πιθανή οικονομική κατάρρευση της Ελλάδας, τροποποίησε την συγκεκριμένη προϋπόθεση, καθιστώντας δυνατή την παροχή βοήθειας ακόμη και στην περίπτωση που δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί η βιωσιμότητα του χρέους της αιτούσας χώρας, υπό τον όρο ότι κινδυνεύει η παγκόσμια οικονομία από συνέπειες «ντόμινο». Ο συγκεκριμένος κανονισμός τροποποιήθηκε ξανά τον Ιανουάριο του 2016. Το κριτήριο του κινδύνου για «ντόμινο» στην παγκόσμια οικονομία αντικαταστάθηκε με την την απαραίτητη προϋπόθεση παροχής χρηματοδότησης στην αιτούσα χώρα από πηγές εκτός του ΔΝΤ, ώστε να καταστεί το χρέος της βιώσιμο.
Συνεπώς, ακόμη και εάν το ΔΝΤ δεν δύναται να επιβεβαιώσει την βιωσιμότητα του Ελληνικού χρέους, οι κανονισμοί επιτρέπουν την οικονομική συμμετοχή του, δεδομένων των βραχυπρόθεσμων και, των προσεχώς μεσοπρόθεσμων, μέτρων για το Ελληνικό χρέος, τα οποία συμφωνήθηκαν από το Eurogroup. Αυτό, όμως, τελεί υπό την προϋπόθεση ότι το ΔΝΤ θα θεωρήσει τα μέτρα αυτά ως επαρκή προς αποκατάσταση της βιωσιμότητας του Ελληνικού χρέους. Κάτι τέτοιο όμως δεν φαίνεται να ισχύει επί του παρόντος, με το ΔΝΤ να υπογραμμίζει την ανάγκη συμφωνίας περαιτέρω μέτρων ελάφρυνσης του χρέους.
Είναι πρακτικά δυνατή και επιθυμητή η συνέχιση του Προγράμματος μόνον με τον ΕΜΣ; Σαφέστατα, δεδομένης της μορφής και πλέον αυξημένης τεχνογνωσίας του, αλλά και του de facto εξωθεσμικού ρόλου του ΔΝΤ σε σχέση με το Ευρωπαϊκό modus operandi. Παρά ταύτα, αυτό δεν φαίνεται να είναι εφικτό στην παρούσα φάση της διαπραγμάτευσης. Σε κάθε περίπτωση, λαμβάνοντας υπ’ όψιν το προεκτεθέν ισχύον νομικό-θεσμικό αλλά και πολιτικό πλαίσιο του Προγράμματος, η συμμετοχή του ΔΝΤ, όπως έχει ήδη επισημανθεί από τον Μάιο του 2016, φαίνεται αναπόφευκτη. Αυτό που θα πρέπει, όμως, να επιτευχθεί είναι τουλάχιστον η ορθή κρίση από το ΔΝΤ των μέτρων που προτείνουν οι εντός-Ευρώπης δανειστές για το Ελληνικό χρέος, ώστε να διασφαλιστεί η επί της ουσίας η βιωσιμότητα του.
The post Το ΔΝΤ, το Ελληνικό Χρέος, και το 3ο Ελληνικό Πρόγραμμα appeared first on Ideas on Europe.
Confié en 2001 à Lockheed-Martin, le programme Joint Strike Fighter (JSF) promettait de moderniser l’ensemble des forces aériennes américaines à moindre coût, compte-tenu de l’effet d’échelle. Trois versions de cet appareil ont alors être développées : le F-35A pour l’US Air Force, le F-35B (STOVL) pour le Corps des Marines et le F-35C pour l’US […]
Cet article Le général Mattis demande d’évaluer le F/A-18 Advanced Super Hornet comme alternative au F-35C est apparu en premier sur Zone Militaire.
Le service historique de la Défense organise, du 1er février au 30 juin 2017, une exposition au château de Vincennes intitulée "Images interdites de la Grande Guerre".
Cette exposition propose 40 photographies qui ont pour particularité d’avoir été censurées pendant la Première Guerre mondiale, et qui n’ont donc pas été vues par les contemporains du conflit: <
- des photos censurées pour préserver la stratégie et les intérêts militaires français : clichés révélant des matériels d’armement, leur mise en œuvre, leur fonctionnement, leur fabrication ou bien leur expérimentation, mais aussi des positionnements devant rester secrets comme, les ponts, les routes camouflées ou les observatoires.
- des images dont la diffusion pouvait remettre en question la stabilité intérieure, le soutien de la population à la cause nationale mais aussi les intérêts diplomatiques français (civils ou militaires, blessés, internés, amputés, morts ou simplement n’ayant pas d’attitude jugée conforme).
Pratique:
Service historique de la Défense, Château de Vincennes, Avenue de Paris, 94306 Vincennes Cedex. Métro Château de Vincennes, Pavillon du roi, 1er étage, salles d’exposition.
Dates : 1er février-30 juin 2017 (fermé exceptionnellement le 7 février)
•Lundi 13h00-17h00
•Mardi-jeudi 9h00-17h00
•Vendredi 9h00-16h00
•Samedi 9h30-15h00
•Fermeture le dimanche
Des visites commentées proposées au public:
•Vendredi 17 février, 14h00
•Vendredi 3 mars, 14h00
•Vendredi 17 mars, 14h00
•Vendredi 7 avril, 14h00
•Vendredi 14 avril, 14h00
•Vendredi 12 mai, 14h00
•Vendredi 16 juin, 14h00
•Vendredi 23 juin, 14h00
Durée estimée de la visite : 1 heure environ.
Inscriptions pour les visites guidées ici.
Quand le chef d’état-major de la Luftforsvaret (force aérienne norvégienne), le général Per-Egil Rygg, est décédé des suites d’une courte maladie en octobre dernier, Mme le général Tonje Skinnarland a assuré l’intérim. Et c’est donc tout naturellement que, le 27 janvier, cette dernière a été confirmée à ce poste par gouvernement norvégien. Cette décision est […]
Cet article La force aérienne norvégienne sera commandée par une femme est apparu en premier sur Zone Militaire.